evil_girl - Kamp Aşkım (Ben Yazdım)

hnxx cnm

 

bence de çk gzl olmuş

 

saol cnm =)
bu arada dünün telafisi olarak bi bölüm daha yazoprmm şimdi =)

 

4. bölüm

(Üçüncü bölümde oda anlatılırken bir çift kişilik yatak demiştim. onu değiştiriyorum.iki tane tek kişilik yatak var)

odaya girdiğim gibi kendimi yatağa valizleri ise neresi olduğunu tam olarak kestiremediğim bir yere fırlattım. sanırım biraz kestirecektim. yatağın örtüsün kaldırıp üstüme örttüm ve tam uykuya dalmak üzereyken biri kapıyı çaldı. Lanet olsun! Ayağa kalktım ve yatağı düzelttim. kapıyı açtığımda karşıma, benim yaşlarımda şirin bir kız ve yakışıklı bir çocuk çıktı. kız gerçekten şirindi. sarı saçları beline kadar geliyordu. iri mavi gözlerinin etrafına huafif siyah bir kalem çekmişti. incecik vücudunu tamamen saran mini bir etek ve üstünden ise askılı ince bir bluz giymişti. yanındaki çocuğa baktım. OMG! çoookkk yakışıklıydı. yanii hani böyle televizyonda görüpte yanında olmasını dileddiğğiniz tiplerden. siyaha çalan kahverengi saçları alnına dökülüyordu ve mavi gözlerinin daha belirgin olmasını sağlıyordu. kaslı-ve sexi- vücuduna yapışşan ve kaslarını belirginleştiren siyah bir tişört giymişti ve altından bir kot pantolon giyiyordu. bnim yaşlarımdaydı. bundan emindim. çünkü yüzü her ne kdar ciddi bir ifadenin altına saklanmış olsada gençliğini - ve şirinliğini- gizleyemiyordu. ya da ben çok dikkatliydim. her ne kadar dikkatli olsamda yüzünde bir kusur bulmak imkansızdı. sanki bir ressamın ya da bir heykeltraşın favori eseri gibiydi. gözlerimi kıza çevirdim çünkü buna biraz daha bakarsam üstüne atlayabilridim. ya da bayılırdım. ikiside komik olurdu. kız şirin suratını aydınlatan çocuku bir glümsemeyle bana gülümsedi.
"Selam" dedi.
bende gülümsedim "Selam!"
Yakışıklı çocuk lafa karıştı. "Bu Mia ,davis" dedi beni işaret ederek "ve bu da Melanie" kızın soy adını söyleyecekti ama kız lafını kesti "Adım MElanie" dedi.
"Aynı odada kalacsınız"
buraya geldiğimden beri ilk defa n-mutluydum. "harika" dedim.
"Pekala ben gidiyorum. eğer herhangi bir şey olursa bana bu numaraan ulaşın" dedi.
"Adın," diye sordu Melanie. bu kızı sevmiştim.
"İan" dedi ve arkasını dönüp gitti.

biliyuorum çok kısa ama şimdilik bu kadar yazabildmm

 

=) ck gzl olmuss =) -naz sana ulasamıyorum cvp yazsanna ya -

 

thnxx cnm =)
sorry cnm kardeşmm bilgisayrıı aldıydıı girddimde yoktnn

 

bence de çok gzl olmuş bu çocuk yakışıklı biirine benzio kafamda tasarlamaya başladım bile

 

onemli deil kardesimm =)

 

bilgisayarm bozulduu içn giremdm bi süre... özür dilermmm :gül:

5. bölüm

Hafifç gülümseyerk arkasından el salladım. mantıklı bir şey yapamıyordum. Hey! Ryan sorununu ne kadar çabuk unutmuştum. Geri çekildim ve kapıyı sonuna kadar açtım.
"içeri gel" dedim ve elindeki bavullardan birini aldım. Neredeyse yere yapışıyordum. ne kadarda ağırdı. bavulu yatağının yanına taşıdım.
"Teşekkür ederim" dedi.
"Bir şey değil. sendemi yenisin?"
"Aslında evet ama burda bir kaç tanıdığım var. aslında 3 tane"
"Ben kimseyi tanımıyorum" dedi.
"Beni tanıyorsun" dedi neşeyle. valizini açtım ve içindekileri dolaba doldurmaya başladım.
"Ahh at gitsin" dedi.
Güldüm. bu kızda bendendi. ama yineede yavaşça koymaya devam ettim.
"Ee sen nerdfen geliyorsun?"
"Amerika. L.A (Los Angleas). sen"
"İstanbul" dedim
"orayı duymuştum" biraz duraksadı "bunları sonra koyarız" dedi.
"Bana uyar" dedim ve yatağıma oturdum. kendi yatağına geçti.
Benim dedikodu olarak adlandırdığım oturuşa geçti-yaniii bağdaş kurdu- ve bana sırıtarak bakmaya başladı.
"İan. ne düşünüyorsun" diye sordu muzip bir tavırla.
Bende sırıttım. "tek kelimeyle. WOW!!" dedim
"Katılıyorum. onu bütün yol çekmediğin için çok şanslısın"
"Bütün yol yanında bir yakışıklının olması güzeldir" dedim.
"Eğer aşırı ciddiyse değildir. çocuk tek kelime bile etmedi"
Ona kaşlarımı kaldırıp baktım. "Tamam birazcık konştuk" dedi.
"Eee" anında dedikodu havasına girmiştim.
"Eeesi işte. aslında çok az konuştuk. yanii baya az ona ne kadar kaldı deyip duruyordum oda sinir oldu. sinir olunca bu kadar yakışıklı olan bir çocuk daha görmemiştim."
Kıkırdadım. "tahmin edebiliyorum"
Oda kıkırdadı. ",yüzünü görmeliydin" dedi.
"yakın zamanda o yüzünü göreceğmden eminm" dedim.
Güldü. "Sırıtmamaya çalış" ded sonra yüzünde bir sırıtış belirdi "Bilgisayar?"
"Getirebildinmi"
"Kessinlikle. hadi biraz internete girelim"
"burada olduğunu hiç sanmıyorum" dedim.
"Yanılıyorsun" dedi.
Pembe küçük laptop'u çıkardı ve açma düğmsine baktı. pahalı taşlarla adını yazıldığı çanta dikkkatimi çekmişti.
gözlerini bilgisayardan ayırmadn bana gülümsedi "Şirin dimi?"
Bnde gülümsedim "Kessinlikle. demek sndede para var" dedim.
"Şey.. evet o dediğinden" dedi.
"hmm. şe... şu çocuğun..."
"İan?"
"Evet onun soy adını söylemesini ndn istemedn"
"İşte oldu" dedi konuyu bir anda değiştirerek.
"Harika! ama nasıl yaptın"
Sırıttı. "Şifrelerini kırdım. çok kolaydı"
"Bir bakabilirmiyim" diye sordum.
"Tabii ki" dedi ve bilgisayarı bana uzattı.
Facebook'umu açmamla bana mesaj gelmesi bir oldu" MEsajı açtım.
"İnterneti kapatın kızlar" yazıyordu. Ağzım açık bir halde bilgisayara baka kaldım.
"Ne ne oldu" bilgisayarı ona uzattım.
"Lanet olsun!" diye fısıldadı. ama iyi yanı mesaj İan'dandı. yani profiline bakabilrdim. ve tabii ki fotoğraflarına. Melanie bilgisayar kapatmak üzereyken bilgisayarı elinden aldım ve yanına oturdum.
"İan'ın fotolarına bakalım?" dedim.
"Kessinlikle" İan'ın profiline tıkladım. fotoğrafı. çokk güzeldi. saçları hafif dağışmıştı ve üstünden süyah bir tişört giyiyordu. fotoğraf yandan çekilmişti güneş ışığı yüzünün her tarafına vuruyor ve gözlerinin parlaklığını sanki hareket ediyormuşçusuna belli ediyordu. fotoğraf yandan çekilmişti ama yine sırıttığını gözrebiliyordum. bir kayaya oturmutu.
"WOW!!! Süper!"
"Kessinlikle" bir mesaj daha geldi. "diğerleriyle tanışmak için dışarı gelin" yazıyordu. ynı anda birbirimize baktık ve bilgisayrı kapatıp dışarı çktık. kapıyı arkamdan kapatırken nereye gideceğimizi bilmediğim grçeğini ummursamamaya çalıştım. Melanie koluma girdi ve ian'nın fotoğrafı hakkında konuşmaya başladık.
"Neyse en azından sırıtabiliyormuş" dedim.
kıkırdadı. "Bence onu montajla fln yaptılar"
bnde kıkırdadım. "Olabilir" dedimm.
Yürürken birine çarptım. be daha ağzmı açmadan Melanie "Pardon!" dedi.
Sırıttım. bunu Meryemde yapardı. benim adıma herkeseten özür dilerdi. çocuk bize garip garip baktı ve gitti.
Arkasından bir kahkaha patlattık. sonra ilerideki insan topluluğunu gördük ama oraya gitmemiz gerektiğini anlamamız uzun sürmüştü. Ryan'da oradaydı. gülmeyi anında kesip yolumu değiştirdim.
"Hey! nereye?" dedi Melanie.
"Düşündüm ki şuan tanşmak istemiyorum"
"Bencede nereye kızlar" dedi İan. bir bu eksikti. Melanie'ye baktım.
"Su-su almaya gidecektik" dedi. Ona "ne yapıyorsun" bakışı attım.
"Güzel. ama kantin arkanızda" dedi.
"Aa! şu işe bak sanırm yanlış yoldayız" dedim.
"O zaman bence suyu boşverelm gitsin" dedi Melanie.
İan sırıtışşın bastırmaya çalıştı. "o zaman tanışmaya gideblrsnz"
"Kessinlikle" dedim ve Melane'nin beni kalabalığa doğu çekiştrimesine izin verdim.
"Sana sırıtabilyo demiştim" dedim gülerek.
Güldü. "Demekki montaj değilmiş" dedi.
Yandan geçn kıza "Selam!" dedim. Kahverengi saçları ve iri kahve gözleri vardı. Tenine yapışan bir kot ve üstünde "Kiss me!" yazan bir tişört giymişti.
"Selam" dedi "Ben Maria"
"Alexandra diye bir arkadaşın varmı" dedim. (muhteşem yüzyıl)
"Anlamadım?"
"Hiç birşey"dedim "Bende Mia. tanıştığıma memnun oldum" ddim.
"Bende" dedi. Gülümsedm ve Meanie'yi çekiştirerk odaya doğru yürümeye bşladım.
"Bu neydi" diye sordu.
"Biriyle tanıştım" dedim.
Gülümsedi. "Kimi görmek istemiyorsun?"
"Çok mu belli oluyor?"
"Azcıık" dedi.
"Ryan" dedim.
"Ryan?" diye tekrarladı.
"Anlatırım" dedim.
Bana şirin şirin baktı. "Oraya gidebilrmiyiz. o gelrise gitmesini söyleyibirim"
"Bana gitmemiz içn geçerli bir neden söyle"
Masum bir şekilde gülümsedi. "Ordaki küçük kekçikler çok güzel"
Güldüm. "Pekala gidelim"
Bir çocuk gibi "Yaşasıın" diye bağırdı.
"Çocuk gibisin" dedim
"Azcık" dedi.
Güldüm. Koluna girdim ve kalabalığa doğru yürümeye başladık. ve Ryan'a...

 

cokk gzl olmus
şimdiye kadarkilerinden en begendiğim
ellerine sağlık cnm kardeşmm <3

 

thnxx bidanemm =) :Lv:

 

İan'ı gözünde canlandıramayn varsa İan Somerhalder'a çok benziyoo =)

 

6. bölüm

Kalabalığa doğru yürümeye başladık... Ve Ryan'a... Birden aklımda bir düşünce belirdi. eğer Meryem'in onu nasıl kaçırdığını - yani onun hakkına yaydığı dedikodunun ne olduğunu öğrenirsem bunu ına karşı kullanabilirdim. bunu yapacak kadar gıcıkmıydım... Evet kessinlikle bunu ona yapardım. Sırıtmaya başladım. sonunda ondan kurtulabilirdim. cebimden telefonumu çıkardım ve meryemin ezberimde olan telefonunu tuşladım.Yüzümdeki sırıtıştan olsa gerek Melanie bana garip garip bkma ihtiyacı hisseti.
Telefonu Meryem'in annesi açtı. "Ahh! şey Meryem ordamı ben Mia"
"Hemen veriyorum" dedi.
ardından heycanblı bir kız sesi cavap verdi. "Mia! naslısın? nasıl geçiyor! yakışıkllılar varmı? yakışıklılar varsa oraya gelebilrim!"
"sana bir şey sprmam gerek"
"Hmm... ney?"
"Ryan burda. onu kaçırmak için ne yapmıştın. yaydıyın dedikoduya ihtiyacım"
"Ne Ryanmı"
"Evet. dedikoduyu söyleyecekmisin?"
"Mia O çok kötü bir şeydi. aslında 2 dedikodu"
"Lütfen Meryem buna ihtiyacım var bana dadandı onu korkutmalıyım"
"Bunu kimse duymyack senin için olmasa asla yapmazdım. va bu yaptığımdan utandığım gerçeğini değiştirmiyor"
"Söyle lütfen"
İç çekti. "Annesi bir hayat kadınımış" dedi. ağzım açıldıve öylece kaldı. "Ve Kendinden 3 yaş küçük biriyle yatmş. bu 14 yaşına denk gelioyr ve bu yasalara aykırı" dedi.
"Ne?!" diye bağırdım. Melanie bana dirseğiyle vurdu.
"Dediğim gibi. sakın unutma ne olursa olsuun sadece blöf yapacaksın! bunu kimse duymayaca! okuldaki herkez bunu unuttu ve bu konuuyu kimseye hatırlatmak istemiyorum. ben kapatıyorum hayatım bay. söylediklerimi unnutma!! öpüldün" dedi ve kapattı.
telefona bakarak "Sende" diye mırıldandım ve Melanie'nin koluna girip sırıtarak kalabalığa doğru yürüdüm.
Melanie "Bu neydi" dedi.
"Hiç. Ryan sorununu ortadan kaldırdım"
"Harika. o zaman rahatça gidip şu küçük kekçiklerden yiyebilirz" dedi.
güldüm "Kessinlikle"
oda güldü. Tam o anda bize doğru gelmekte olan biri gözüme çarptı. Bu Ryandı. oyun başlıyordu. ve bu sefer oyunu ben yöneteck ve kuralları ben koyacaktım.
Melanie'nin kulağına "Sen gi ben birazdan gelirim" dedim.
"Pekala" dedi ama şüpheli pir şekilde benim baktığım yöne bakrak ekledi "sakın başını belaya sokma"
Gülümsedim "Bir şey olmaz" dedim.
"söz ver"
İç çektim. Sanırım Meryem'i aratmayack birini bulmuştum. "Söz" dedim. gülümsedi ve bana sarılıp kalabalığa daldı.
Ryan'ın yanına gittim. Sırıtarak bana bakıyordu. "Gel biraz konuşalım" dedim.
"Harika olur" dedi ve peşimden gelmeye başladı. Hiç bir şeyden haberi yoktu. sırıtarak yoluma devam ettim. eni üzmüştü-hem de nasıl- sıra ondaydı. Kimsenin olmadığından emin olmadığım bir köşede durdum ve yanıma gelmesini bekledim. Tam köşeye çöktü ve bana sırıtarak baktı.
"Seni dinliyorum?"
Kaşlarımı kaldırdım ve şeytanca bir gülümseme takındım. "Yanlış anladın sanırım ben seni dinlemeliyim"
"Anlamadım"
"yardımcı olayım... Annen?" dedim. Birden ayağa kalktı ve karşıma dikildi. Aslında korkmama gerekirdi ve korkuyordumda. önümde kaslı vücuduyla dikilmiş ateş saçan mavi gözlerini bana dikmişti. tek yumruğuyla yüzümü dağıtabilceğinden emindim.
"Ne biliyorsuun?" dedi.
"Ondan çok şey öğrendiğini" diye fısıldadım. bir adım gerilemiştim. bu istem dışı bir hareketti. WOW! gerçekten sinirlenmişti. ben daha ne olduğunu anlamadan üstüme gelip beni duvara yapıştırdı.
"Ne yani şimdi de beni dövmeyi mi planlıyorsun?" dedim.
"Bunu kimseye söylemeyeceksin"
"nasıl emin olabilrsin?" diye sordm.
Sırıttı. "Sen iyi bir kızsın değil mi? sen bunu yapamazsın... daha o kadar cadılaşmadın... hem korkuyorsun. benden ve yapacaklarımdan her zamn korktun değil mi?"
üstüme dayadığı göğsünü iki elimle ittim ve duvarla arasından çıktım. Gözlerimi gözlerine diktim.
gözlerimi kıstım. "Bunu yapabileceğimi biliyorsun ve o yüzden şu an tam anlamıyla altına yapmak üzeresin değil mi?" dedim. waay demek istesem gerçekten psikopat olabilirmişimm... aldatılmış bir kızın neller yapabilceğini göstermeyi kafama koymuştum.
Aklımdan geçenleri okumuşçasına alaycılıkla kaşlarını kaldırdı.
"Belkide bezini temizlemesi için şu an sanırım" parmaklarımla sayarmış gibi yaptım "14 yaşında olcak birini bulursun. Ha?!"
göz kırptım ve saçlarımı savurarak uzaklaştım.

 

ck gzl olmus ian Somerhalder ha ??
tam senlik yani

 

thnxx cnm
o bnm yakışılılarda ilham kaynağımm :Lv:

 

bence de çk gzl olmuş çk beğendim

 

thnxx cnm

 

7. bölüm

Arkamdan duyduğum ayak seslerine aldırmadan yürümeye devam ettim. Gelenin Ryan olduğundan adım gibi emindim. iki saniye öncce ona çıkışmıştım ve şuan ne diyeceğini gerçekten merak ediyordum. Sonunda bana yetişti ve beni omzumdan tutup kendine bakmaya zorladı.
"Ne var?" dedim.
"Bu kadar şeyi nerden öğrendin"
Gülümsedim. "Okulda kime sorsam söylerdi" dedim.
"Onlar çoktan unutmuşlardır"
"Ya unutmamışlarsa" dedim.
"Unuttururz" dedi soğukkanlılıkla.
"Nasıl?" dedim.
"Okulun popüler kızı Mia Davis hakkında yayılan yeni dedikodularla mesela?"
Güldüm. ne kadar aşağı inebilir diye merak ediyordum.
"Ne söyleyebilirsin ki?" dedim.
"Sn üzülme ben mutlaka bir şey bulurum"
"Nasıl yaymayı planlıyorsun" gülümsemem sırıtışa döndü.
"Bağlantıları olan tek kişinin sen olduğunu sanıyorsun değil mi?" dedi.
Gülümsememi yüzümde tutmakta zorlanıyodum. ama na açık veremzdim. ne yani? hla "eski" -altını çiziyorum "eskii"- okuluyla bağlantısını koparmamışmıydı. belkide o olaydan sonra bu kadar eğiştiğmin farkındadır. saçmalıoyordum. sadece blöf yaptıından emindim.
"Gerçekten benim okuldaki yeni durumumu bilmioyrsun değil mi? Yazıkkk" dedim.
"İnan bana senin hakkında çok şey biliyorum. Ve belki okulda senin uyuşturucu işine karıştığını bilmek için can atıyordur"
Tamam uydurabilirdi ama bu kadar atabileceğini hiç düşünmemiştim. daha önemlisi okulda beni sevenler olsa da benden nefret edenlerinde çok fazla olduğunu biliyordum. her ne kadar popüler olmak için sölemeselerde benden nefret edenlerin sayısı beni sevenlerden daha fazlaydı ve onların böyle bir dedikodu duyması benim çoküşüm anlamına gelirdi. ayrıca bu dedikodu okulda kalmaz ailemin kulağına giderdi.
Başımı salladım. "Bunu yapamazsın. buna senin gücün bile yetmez" ses
min kendinden emin çıkmasını istemiştim ama tam zıttı çıktığına yemin edebilirdim.
sırıttı. "İstersen deneyelim" dedi.
"Kes şunu" dedim.
"Neyi"
"Kelime oyunnu yapmayı çok karmaşık geliyor" dedim. "Açık konuş"
güldü. "Belkide sen ve ben çıkarız ve ben b konuşma hiç geçmemiş varsayarım"
"Ne!" diye bağırdım.
"Sessiz ol" dedi.
Niye hep böyleleri beni bulurdu. bu dünyada o kadar çok yakışıklı varken bana böylelerinin düşmesine ne demem gerekirdi. benim hakkımda istediği dedikoduyu yayabilrdi .ünkü onları bastıracak güce fazlasıyla sahiptim. ama bu biraz fazlaydı.
"Dedikodu denemende başarılar" dedim.
elinden kurtulmak için kolumu sertçe çektim. arkamı döndüğümde sırıtarak bana baktığını gördüm. Tanrım! bu çocuk tam bir psikopattı. ama kimse bana bunu yapmaya cesaret edemezdi. yani sanırım... okulumdaki bazı kızlar sırf benim yerimde olmak için canlarını verirlerdi. Ryan hakkında yayacağım ikinci bir dedikodu onu bitirirdi. ve bu dedikodu için kendimi zorlamama bile gerek yoktu. doğruyu söylemek gerekirse bu düşünceler sadece kendimi avutmak için uyduruğum şeylerdi. tabii ki bu dedikoduyu yayarsa biterdim.
iri yarı bir adam çıktı ve bir şeyler söyledi. sadece sonunu anlamıştım. "Herhangi bir şey söylemek isteyen varsa gelebilir"
Ryan yanımdan koşarak geçti. Lanet olsun! söyleyecekti. bende peşinde koştum ama kalabalığa girince onu kaybettim. tam öne geçmişken elinde mikrofonla onu gördüm.
"Ben yeni geln kız Mia Davis hakkında bir şey söylemek istiyorum"

 

salakkk ryan ben onu varyaaa !!!

 

ewet yaaa sinir oldum ryan a