Haydar Ergülen - Küs Nefes

'Ünlü Şairlerden Şiirler' forumunda zipper tarafından 28 Tem 2017 tarihinde açılan konu

  1. zipper

    zipper quae nocent docent

    Sana küstüğümde sen yoktun daha
    yokluğuna küsmüştüm sonra sen geldin
    kendime isteyemezdim seni öyle güzeldin
    şimdi varmışsın gibi küsüyorum yokluğuna

    alınganlık, ah, bilmezsin, küsmem de küsülecek
    zamanda, n’eyleyim varlığın yokluğundan tenha
    senden başka küsülecek kimse mi bıraktın bana
    bir ben kaldım bir de bıraktığın küskünlük tenha

    sen kimseye küsmezsin bilirim, gözlerin de
    yaprak hırsızı güz: anılar düştükçe göz
    dolar, yaz gelmeden temizlemek gerekir
    gözleri yoksa küskünlük de gözyaşıyla kirlenir

    küsecek kadar sevmeli insan birini
    o gelince küsmeli: nerdeydin bunca zaman
    niye sevmedin beni, küsecek kimsem yoktu
    demeli o varken de kimseye küsmemeli​
     

Bu Sayfayı Paylaş