Huzur...

Bir gün halkı tarafından sevilen bir kral,
huzuru en güzel resmedecek sanatçıya büyük bir ödül vereceğini duyurdu.
Yarışmaya çok sayıda sanatçı katıldı.
Sanatçılar günlerce çalıştılar, birbirinden güzel resim yaptılar.
Sonunda da yapıtlarını saraya teslim ettiler.
Tablolara bakan kral yalnızca iki tablodan hoşlandı.
Resimlerde birincisinde bir göl vardı.
Göl bir ayna gibi çevresinde yükselen dağların görüntüsünü yansıtmaktaydı.
Üst tarafta da pamuk beyazı bulutlar gökyüzünü süslüyordu.
Resme kim baksa onun mükemmel bir huzur resmi olduğunu düşünüyordu.
Öteki resimde de dağlar vardı. Ama engebeli ve çıplak dağlar...
Üst tarafta da gökyüzünden yağmurlar boşanıyor ve şimşek çakıyordu.
Dağın eteklerinde ise köpüklü bir şelale çağıldıyordu.
Kısaca resim hiç de huzurlu gözükmüyordu.
Fakat kral resme bakınca, şelalenin ardındaki kayalıklarda
mini minnacık bir çalılık gördü.
Çalılığın üstünde ise bir kuş yuvası görünüyordu.
Sertçe akan suyun orta yerinde anne kuş yuvasını kurmuştu...

Ödülü kim kazandı dersiniz?! Tabiiki ikinci resim!.
Kral neden bu tabloyu seçtiğini şöyle açıkladı;
"Huzur hiçbir gürültünün sıkıntının ya da
zorluğun bulunmadığı yer demek değildir.
Huzur zorluklara karşın yüreğinizin huzur bulabilmesidir."​

 

canım benim her zamanki gibi döktürmüşsün yine senin o güzel akan dilinden akan sözcüklerle adeta büyülemişsin

 

Teşekkür ederim canım benim.. :Lv: :gül:
Bi' yerde okudum ve hoşuma gitti paylaşmak istedim..
Kalbimizde ve ruhumuzda huzuru bulduktan sonra, nerede olursak olalım o huzuru asla kaybetmeyiz...