Kalbimin En Derin Köşesinde Sakladığım A ş k ı n...

Yağmurlu bir yaz günüydü senden ayrıldığımda
Sessizce yürürken yolda,
Yağmur belirdi karşımda..

Aslında yağmuru severdim o güne kadar,
Ama onun bu hali
Çok korkutmuştu beni..

Tarif edilemeyecek kadar kötü,
İnanılmayacak kadar hırçın bakışları vardı...

Yavaş adımlarla üzerime yürüdü
Ve bana
Senden kalan her şeyi mi
O'na vermemi haykırdı...

O'na cevap veremeden
Saçımdaki el izini
Yanağımdaki o son buseni
Ve üzerimdeki mis kokunu aldı benden...

Tam gitmeye yönelmişti ki,
Son bir kez arkası dönüp,
Bana
Başka bir şeyinin kalıp kalmadığını sordu...

Ağlayan ve kin dolu gözlerle ona bakıp,
"HAYIR" diye haykırdım...

O gittiğindeyse
Yüzümde bir tebessümle
O'nu kandırabilmenin sevincini yaşıyordum...

Evet,
O'nu kandırabilmiştim,
Çünkü bana senden kalan bir şey daha vardı:
Kalbimin en derin köşesinde sakladığım a ş k ı n...