Mektup – Birhan Keskin

'Ünlü Şairlerden Şiirler' forumunda zipper tarafından 6 Kas 2014 tarihinde açılan konu

  1. zipper

    zipper quae nocent docent

    [​IMG]



    Sevgilim, sen bunu aldığında
    -ki mektup denemez buna-
    umarım bağışlarsın beni:
    yazamadığım mektuplarda biriktirdim kederimi.

    Sevgilim İstanbul’da yaz bitiyor,
    bu güze gecelerinde ben, sardunyaların arasında
    senin getirdiğin mumları yakıyorum.
    Bir fotoğrafa bakıp “deniz” diyorum:
    Ne kadar dingin, nasıl sonsuz, olduğu yerde.
    Sevgilim beni bağışla,
    sana mektup yazamıyorum.
    Yüzümün bir yarısı acı çekiyor, mavi
    bir fotoğrafta, kızıl bir ufuk
    biriktiriyor kış için öteki yarısı
    coşkuyla ilgili değil elbet hayatım.

    Sevgilim seni bilmemenin kederli gölgesi altındayım.
    Deniz “öylece” duruyor, orada, yazda.
    Hayat öylesine caydırıcı ki, korkuyorum
    Sevgilim…bu dünyayı ben uydurdum
    desem, sonrasını diyemiyorum.

    Sevgilim, günün belli saatlerinde seni unutmayı deniyorum.

    Sen bunu aldığında
    -ki mektup denemez buna-
    umarım bağışlarsın kederimi, haylazlığımı,
    umutsuzluğumu, dalgınlığımı; yani
    benden geçtiğinde anlamı sarsılan ne varsa…
    Umarım her şey olacağına varıyor der,
    ve kabullenirsin
    kum nasıl çizmişse incecik bir camı.


    Birhan Keskin
    -Kim Bağışlayacak Beni-
     

Bu Sayfayı Paylaş