Sen Güllere Dokunursun Ateşlerde Yanan Benim

Hüzün
Yıllar öncesinden tanırım seni
Kokun karışmış tenime
Ben kokuyorsun gecelerde
Oturduğum koltuğa çakılıp kalırım
Gözlerime düştüğünde.


Hüzün
Zemheri gecelerden tanırım seni
Hani ağustos ortasında...
Kar gibi donarsın ya baktıkça ufka
Ucu bucağı belli olmayan mektup gibi
Okunası dizelerde yer alırsın
Bal olursun dudağımda.


Hüzün
Babamın gözlerinden tanırım seni
Binlerce yetimin yitiğini taşır buğusunda
“Anama ana diyemedim”derken...
Dayanamam yüzüne bakmaya.


Hüzün
Yalnızlıktan tanırım seni
Dört duvar arasında
Bir başına kalmayan duyamaz sesini
Sevgi yoksunu asrın damında
İnler inletirsin Ney gibi.


Hüzün
Özlemlerimden tanırım seni
Kırlangıçlar can çekişirken kuşluk vaktinde
Menekşeyi sularım ben bilirim sebebini
Kimse bilmese de
Sevdiğim beni anar o saatlerde.


Hüzün
Duaya açılmış avuçlardan tanırım seni
Âmin diyenler buruk açmışken sinelerini semaya
Amin gibi iner yağmur toprağa.
Ve sen kanarsın her damlada.


Hüzün
Dost nazarlardan tanırım seni
Üzerlerinde ateşten gömleğin rengi
Ellerinde umudun meşalesi
Yar! der yar gelmeli.
Hüzün
Mavi günlerin gri türkülerinden tanırım seni.
Sen tanıdın mı beni

 

Sevmek bazen bildiğin halde her şeyi susmakmış..

Seni darmadağın edecek her şey olup bitmiş..

Yapılıp edilmiş olduğu için sevdiğince..-dileyemediğin için olmamasını da hani-

Sadece susmayı dileyip susmayı yaşamakmış..

Sessiz onurlu bir direnişmiş aslında bu suskunluk..

Fırsat vermekmiş karşındakine

Her insanın ikinci bir şansa ihtiyaç duyacağını..

Bilmenin farkındalığı ile..

Soluksuz uzun bir bekleyişmiş..

Bir şekilde telafi edilsin diye yapılan hatalar..

Olur ya insanlık hali herkes yanlış yapabilir...

Diyerek yüce gönüllülük göstermekmiş..


Ya da..

Hata değil de yapılanın..

Bitişini gösterdiğini bir aşkın..

Yaşanılamazlığını ortaya çıkardığını sevginin..

Anlamamak için umutsuz bir geciktirme çabasıymış..

Yüce gönüllülüğün ardına saklanan

Kıyamamakmış sevdiğine onun tüm yok edişlerine rağmen..

Acıtan inciten dalların budanması yerine..

Batmasına izin vermekmiş gönlüne..

Vazgeçilemezinden kopmamak için..Onun senden çoktan vazgeçtiğini bilsen bile..

Ezen yok eden yakan bir suskunlukla beklemekmiş ..


Sevmek aslında sineye çekmekmiş biraz da...

Hatta birini kandırmak değil bilerek kanmaktır aşk diyenlerin..

Ne kadar doğru söylediğini yaşayarak öğrenmekmiş..


Sevmek bir kere itiraf edildiğinde..

Darağacına giden yola itilmekmiş sevdiğinin eliyle..

Yağlı ilmeklere kurban edilmekmiş çaresiz ..


Sevmek razı olmakmış vazgeçilmeye bile..

Kanar gibi yapıp her söylenilene -sessiz-

Tutulmayan sözlere katlanmakmış..


Sevmek yanmakmış buzulların arasında..

Sıcak yatağında yalnızlığına sarılarak donmakmış..


Sevmek bazen söyleyecek sözün varken susmakmış..

 

​

Telefonlarıma cevap vermeyeceksin…Cevap versen bile öyle yorgun öyle
isteksiz çıkacak ki sesin bir küfür gibi…

Sevmeyeceksin beni…Biliyorum bu şehri bana dar edeceksin…
Çünkü anladın; sevgimden tanıdın beni.O yanık o hasta bakışımdan…Uçuruma
atlar gibi sevdalanışımdan…
Sevmek deyince hemen ardından ölüm dememden anladın…
Anladın ve kardeşini bir kabustan uyandırır gibi çırılçıplak gerçeğe
uyandırdın beni; uyandırdın ve kaçtın…
Çünkü sen de benim gibiydin; sen de benim gibi seni sevmeyeni sevdin hep.Sana
acı çektireni…Seni aramayanı telefonlarına çıkmayanı çıkınca seninle bir küfür
gibi konuşanı sevdin…Sen de benim gibi seni incitip üzeni sevdin hep...

 

Cesedini sürüklerim gittiğim her yere
Kızıl sonbaharım
Hangi aşk kendi fırtınasına dayanabildi
Ellerimde çoğul bir gölge kuşu
Adının arkasına basmadan yürüdüm
Alnımda birikti çizikler
Adımdan çıkardım aklımı
Aklımsız kaldım
Neylersin
İnsanız
Ne yapsak eksiğiz işte
Ölüme ayarlı saatiz

En fazla içimde ölürsün
Sorarım
Şiir papirüslerinin hangi köşesine karaladın beni?
Hangi hare'mden yakaladın da
çiğnemeden yuttun gözlerimi?
Kekeme repliklerin ezber bozduran kuşu
Hangi rüzgârlara sattın da Saçlarını!
Devrik cümlelerimin öznesi oldun?

İçindeki kötü senaryoların kahramanı olmak istemezdim
Dağıldı bak derlenip toplanmış dağılmalarım

En fazla içimde ölürsün
Nasılsa yokluk rehin bırakılıyor kalana
Kalan gidene denk neyi varsa susuyor.
Ve susmak inceltiyor her yarayı
Ve susmak bakmak oluyor
Gitmediğin her yere

Kim tutuklanmış yalnızlıktan
Gizin içine gizlenen kim
Söyle beni nerene sakladın
Ki şimdi bu kadar sokaktayım

En fazla içimde ölürsün
Karla karışık yağarsın yara Bereme
Karma karışık kalırsın cinnet şeridinde
Kaldırımların kaldıramadığı her neyse işte
Bulamadığın her ne varsa büyük yıkımların izinde
Sana borcum olsun
Hiç yazılmayacak bir şiirin içinde

En fazla içimde ölürsün
Yanağında yanar avucum
Avucumda imlası bozuk bir şiir kalır
Gözlerinin namlusu döner yakar kirpiklerimi
Kulağımda bir tepenin rüzgârı uğuldar
Gırtlağıma kadar aşka batarım
Yeteri yok. Eksiği fazla.

Neyin kaldı eksilenlerden arta
İçeri doğru kapanan bir kapıydın
Saçlarından geçtim önce
Ve kendimden öylece
Neyim yoksa var bildim
Eğildim
Eksildim
Eridim
Bir seni bitirmedim
Hangi rüzgarlara sattın da saçlarını
Uğultusuna tutunamadın

Ömürden nefes çalarak ne kadar yaşarsa insan
Öyle yaşadım gözlerini
Tenimde itiş kakış
Cebimde depremlerin
Esrarlı gece ayinleri
Volkanik şiirler
Usul usul giymedim mi sözlerini
Yalnızlığın tiradını kapamadım mı her sefer
Sensizlik seni anlattı en çok
Vazgeçmeler vazgeçmekten vazgeçti
Söyle saçlarında öldüğüm
Bir geri gidiş kaç günde gelirdi?

En fazla içimde ölürsün
Cesedini sürüklerim gittiğim her yere
Tenimin yırtıldığı yerden mi girdin içeri
Açar gibi yaparak açık bir kapıyı
Beni ikiye böldün
Hadi içimi kendine aldın da
Beni nerde bıraktın
Hangisini seçerdin benim için
Ve hangisinden vazgeçerdin kendin için

Ben yarama çoktan sen bastım
Yaşım kadar gencim
Adın çabuk diye geçti
Ardında aç köpekleri bırakarak
Ezberimden geçtim.
Hızla biten aşk şarkı sözlerilarından geçtim
Senden bir şey eksiltmeden sana çok şey bırakmaktı aşk
Bildim

Biz dalkavuk bir aydınlığın yerine
Onurlu bir karanlığı seçtik
Ve bir öyküden ağlarcasına geçtik
Cesurduk çünkü
Kendimizi kendi düşlerimizden kovacak kadar

Ömrüne yüz çevirmiş iki masalcıyız
Gerisi hiçlik
Gerisi yokluk

Sensizliğin anlattığı ne vardı senden başka
Bir hayatın tüm yanılgılarını
Saçlarında çözdüm
Şimdi beni hangi yanımdan susacaksın
Sessizlikte bir dildir
Çoğul susulur
Pusulur
Şimdi beni hangi yanımdan kusacaksın

Yıkık şehrimin izbesi
En fazla içimde ölürsün
En çok
Gözlerime gömülürsün.
Gözlerimi kaparım
Vasiyetimi yazarım​

 

gök bile katıldı bana
benden önce atıştırdı bir iki damla
ağla diye...
ağlayabilseydim keşke
keşke doya doya....
boğulacağıma gözyaşlarıma
haykıra haykıra sevdiğim
sen yoksun diye..
nasılsa yıldızlar şahit
nasılsa ay şahit
nasılsa şafağa dönen geceler şahit
sevgime

bu şehir şimdi ıssız
bu şehir şimdi sessiz
bu şehir inan tarifsiz
sokaklar kaldı soluksuz
dönde gel
dönde gel sevdiğim
bu şehir nefessiz
nefes alamıyorum
sensiz...
nefesim...

 

Su bizim aramizdaki
Zaman..sanki her an daha cogalir gibi..
Sana söyleyemedigim sebeplerim..bazen kendiminde bilmedigim..
Yas olup akiyorsun gözlerimden .. /
kac kez damladi gözyaslarim avuclarima


peki kac kez sadece
ben islandim o selin altinda?


Sebep onca kisi onca imkansizliklar olmasina ragmen
yine sadece ben islandim!
Sana anlatamadigim seyler varbendeki yerin...su durumum gibi !








Kendi kendime dolaniyorum cok karisiyorum bazen...
Bana bu durumda yardim edebilicek sadece sen'ken
senide katmak istemiyorum
dügümlere.!
Koyveriyorum...



Sen sevdigimden öte herseyimsin...
Sadece sana tutabilmem zoruma gidiyor..
Hayatta herseyden nefret edebilirmi bi insan ?..
Hersey bukadar sacma gelebilirmi bir insan'a?..


Iste hayat bitek seninle anlamlaniyor-kiymetleniyor
Yoksa sonunda ikimizden birinin sonunda kaybedicegi bi savasa girerdim hayatla
ve bilirsin...sonuna kadar giderdim!
Inan bana sadece sen' olabil diye yanimda bu nefes hala bu tende...
cok anlamsizim/her anim/tüm hayatim..
Hayatta bi insana anlam katabilecek herseyi kaybettim/biraktim..!
Mutluyum ama isyanim cook../
Sadece sesini duyabilmek bile rahatlatiyor beni
/
tek cözümümsün...


Ahh..birde yanimda olsan/olabilsen !..
mecbur kalmasak mesafelere.Özlemlere/hasretlere!

Bak..belki tek olmasakta niye biz ?
Beni gectim... sen hak ediyormusun bunu ? Belki sonu mutlu biticek ya bugünleri hesabi?
Benim güvensizligim sana degildi hic bir zaman...
Hayat/a !












Olabileceklere..bizi bekleyen herseye !



"bizi hic birsey yikmaz"



dedin ya bu sözüne aslinda nekadar inaniyorsun??..


Bugün arkasindasin peki nekadar daha inanabilirsin......


Benim inandigim tek varliksin / sözlerine degil kendine inandigim...!Var'ligina inandigim tek insan.




Sesini duydummu... o an aklimda kalbimde düsüncemde olan herseyi birakiyorum/unutuyorum.



Sadece seni dinlemek..ne dersen de sadece o sesi dinleyebilmek!...



Tek mutlulugum..



Yaninda oldummu hayat bambaska bi renk kazanacak biliyorum...ve Simsiyah hersey



yaninda rengarenk olucak biliyorum!




benim her an'ima anlam katansin ...



Gecmisimsin bugünümsün!



Yaninda olmak ... Saatlerce susup sadece seni hissedebilmek..!


Sadece yanimda oldugunu bilebilmek...





Sirf o gün (o an) icin yasamim sebep kazaniyor...







O güne kadar olucak olanlarsa../cikmazim..


O günü düsünmeye



hayallerim bile uzanmiyor..




Biyerde asili kaliyor..



cok uzakmis/belki hic gelmicekmis gibi !..


Hic birsey düsünmek istemiyorum ... Sadece yasamak/yarini bilmeden..Hergüne seninle uyanmak!.




Seni yasamak... hayatin her aninda/ her karesine seni sigdirabilmek...



Gülüslerimi seninle süslemek...(canim'sin)




Cikmaz yollarda tek yönüm... Uzunluguna ragmen sonu sana gelicek olan o yollarin...




sonuna kadar gidicek olanim ...




Mutlu sonla biticek tek hikayemsin... Hazin olsada yasananlar...




Son[um] olucak olansın..


SENİSEVİYORUM

 

Gönlümle baş başa
düşündüm demin

Artık bir sihirsiz
nefes gibisin


Şimdi kal içinde
bomboş kalbimin

Akisleri sönen
bir ses gibisin


Maziye karışıp sevda yeminim
Bir anda unuttum seni eminim


Kalbimde kalbine
yok bile kinim



Bence artık sen de
herkes gibisin


HERKES GİBİ

 

Daha az seviyorum seni..
Giderek daha az..
Unutur gibi seviyorum..
Azala azala..
Aramızdaki uzaklığın karanlığında..


Geceler kısalıp..gündüzler uzuyor öyle olunca..
Daha az seviyorum seni..
Kendini iyileştiren bir yara gibi..
Daha az..
Ve zamanla..


Sen geceyi tutuyorsun..ben nöbetini..
Uzak dağ kışlalarında..
Görmüyoruz birbirimizi..
Usul usul sis iniyor..
Kopmuş yollara..
Işığı hafif..uykusu ağır koğuşlarda üzerini örtüyorum senin..
Bir çığ gibi büyüyorsun rüyalarımda..
Sevgilim sevgilim
Yıldızları daha büyüktür bazı gecelerin
Nöbet kadar yalnızken öğreneceksin bunu da..


Artık daha az seviyorum seni..
Unutur gibi..ölür gibi daha az..
Yeniden ödetiyorum kendime
Onca aşkın öğretemediğini..
Kolay değildi..
Yalnızca sevgilimi değil..evladımı da kaybettim ben..
Kaç acı birden imtihan etti beni..
Bir tek gece vardır insanın hayatında..
Ömür boyu sürer nöbeti..
Bu da öyleydi..
İyi ol..
Sağ ol..
Uzak ol..
Ama bir daha görme beni...​

 

Ne gözlerinin bir değeri
Ne sözlerinin bir önemi var
Benim için bittin sen
Ne bu gönülde gösterecek sabır
Nede yürekte sevgin var

Hiç tanımadım böyle birini
Hiç sevmedim delicesine
Ne düşlerimde ne rüyalarımda
Sana ait birşey kalmadı
Şu zavallı kalbim hatıralarda
Ne bir zaman ne bir mekan
Yok artık bende senden kalan
Benim için öldün sen.

Farzetki kuyruklu yıldızdın
Şu gönülden geçip giden
Farzetki bir melektin
Sevginle ömrüme giren
Şimdi benim için öldün sen.
Seni unutmak kolay olmayacak
Ama son yaptığın şey
Affedilecek gibi değil
Ne gönlümde sevgin
Ne yüreğimde derdin var
Farzetki bir kuştun uçtun
Gittin uzak sevdalara
Farzetki mavilikte karabuluttun
Gittin el gönüllere yağmaya...
​

 

Hala seninim delinim
Bıraktığın gibiyim
Çıkmaz sokaklarında kayıp
Derbeder haldeyim





Sen gideli bu aşktan
Kalbimle harpteyim
Yokluğun ölümden beter
Buz tuttu yüreğim





Rüzgar ol es püfür püfür
Yağmur ol da bul beni
Geceleri rüyalarıma gir
Öpüp okşa sev beni





Sen gideli bu şehirden
Ötmez oldu bülbüller





Doğmadı güneşim batalı
Açmaz oldu güller




Unutmadım unutamadım
Dinmedi fırtınam içimde
Başucumdaki resmin
Duruyor aynı yerinde​

 

Hep daha çok boşvermiş göründüm daha çok endişelenerek…
Daha çok alay ettim kendimle hayatla…
Hep tutarak kendimi hiç ağlamadım..
Daha çok gülümsedim çok kızgındım oysa..
Daha cesur göründüm korkudan ölüyordum oysa..
Daha güçlü gibi göründüm aklımı kaybetmeye yakınken düşünüp durmaktan..
Panikten sağa sola koşacak gibiyken oturdum sakin sakin..
Ve gülümsedim bilmişcesine… Hiçbir şeyi bilmeden ..




Sarılmak istiyordum birine hiç kimse bana sarılmadı diye…
Sarılmadım kimseye ama hiç kimse sarılmadı diye bana..
Kafamda bir yerlerde beyaz koridorlarda gölgeler arasında
Koşarken ben deli gibi soluk soluğa kovalıyordu yalnızlığım beni
Her an yakalayacak gibi…



Sevmek istedim sevmedim kendimi çıkarırım diye açığa..
Herşey önemsiz oldu benim için kendim bile…
Hep öyle sandılar gördükleri gibi yani..
Ama yanıldılar değildim göründüğüm gibi..
Hep rol yaptım her gün ayrı maske taktım..
Korktum herşeyden hiç göstermedim kendimi..
Oradaydım esasında ama gerçek şuydu
Kimsenin bilmediği biriydim..




Hep açıksözlüymüşüm gibi davrandım..
Aklımdan geçenleri asla söylemedim oysa..
Hep oyunu izledim hiç müdahale etmedim..
Karışmadım
Ama zannettiler ki oynadım..
Oysa ben hiç dahil etmedim kendimi oyuna..

Aklımdan siyah geçerken beyaz dedim..
Siyah deseydim olmazdı uğraşırdınız benle..
Ben uğraşmak istemedim sizinle..
Dahil olmak istemedim oyuna..
Beyaz dedim ve gizlendim..
Bilmediniz ..



Demezdim hiç düşündüklerimi hissettiklerimi..
Denmezdi ayıp olurdu nedense…
Kırılırdınız..
Güya yakındık ya biz birbirimize korkunç mesafelerle..
Ama anlatılmazdı ayıp olurdu..
Kral çıplak hesabı…
Tercihen ikiyüzlülük modaydı..
Çıkmaz sokaklara aşinaydık ya biz..
El mahkum gülümserken gözlerimiz donuktu..
Hep aynı devam ederdi bu oyun kısır döngü…





Herkes çok iyi bilirken beni..
Giderek daha bir gizledim kendimi..
Anlatılamaz haldeydi tüm bu hesaplar..
Anlatmayı denediysem de önceleri..
Geri çekildim yenik manzara iç açıcı değildi…
Her şey yolunda gibi görünürken..
Her gün duyar oldum çekip gitme kaybolma özlemini…
Kimsenin bilmediği tanımadığı bir yerde..
Bir yabancı olabilmek yegane dileğimdi ..



Herşeyi kimse istemedi bilmek..
Kimse istemedi duymak..
Sözlere dökülmesi sakıncalılar listesi uzar giderdi..
Sustum; içimde bir yerlerde gölgesi bol serin odalarımda kapanan kapıları sayarak…
Hep yalnız kalırdım hiç şikayet etmezdim değil mi ?
Taş duvarlar gibiydim değil mi ?
Yine de yosun tutardım çok ender de olsa ağladığım için..

Ve hikaye buydu… Bir kale sandıkları şey öyle görünse de bir kale gibi kumdandı aslında evet sadece kumdan ama bilmediler anlamadılar ve yanıldılar… Hem de çok…

 

Küçük mutluluklar için yaşadığın büyük acılar kaldı şimdi elinde
taşıdığın büyük sevgiler kaldı küçük yüreğinde..




Bir kez daha tokatladı o acı gerçek yüzünü
'boyundan büyük sevdin hep küçük kız..'
o kadar yandı ki için biten sevdalar ardından
korkar oldun aşktan cesaret edemedin artık sevmeye . .


Çünkü;


büyüktü işte sevmelerin herkesin sevgisi gibi basit değildi..
Her yüreğin kaldıracağı türden de değildi..
Bu aşk da.. Ayrılığın acısı da..
Ama sen güçlüydün işte zoru seviyordun ya;
bu zor aşkıda en güzel şekilde yaşadı yüreğin
ve ayrılığın acısına da katlanıyor şimdi..





Aah deli kız..
Hep deliydin sen.. hep çocuktun işte..
Sevmelerinde bir deliden beklenecek gibi deliceydi..
Bakmadın görmedin ondan başkasını o vardı senin dünyanda..
Hatta dünyan oydu senin..
O dönüyordu etrafında ya da sen onun etrafında..







Delilikti bu yaptığın ama farkında değildin!
Alışmıştın zaten sana 'deli kız' denmesine..
O yüzdende umrunda değildi onun için yaptığın delilikler..
Seviyordun çünkü..
Seviyordun deliler gibi..







Ve biliyorum hala seviyorsun deli kız..
Ama şimdi
sus !
Çekil kabuğuna bitti de !
Ağla hıçkıra hıçkıraağla deli gibideliler gibi !



Ya da yok hayır !



Dur!



Sakın bir damla daha gözyaşı dökme!
Unutmasen güçlüsün deli kız..
Çok güçlüsün..
Buda geçecekbu acılarda bitecek birgün. .
Sen asla yenilme..
Asla kaybettiğini düşünme..





Hadi kaldır şimdi başını sil gözyaşını..
Gülümse..
Ve dayan deli kız..
Dayan..​

 

İçinde olmadıgın vakitsiz bir zamandan

Yanlış zamanlarımın başrol oyuncusuna



İçimin hiç bitmeyen tükenmeyen en büyük keşkesisin şimdilerde
Ve bu keşkelere rağmen en büyük iyikimsin de



Bilmediğim bir yol bu yürüdüğüm belkide en iyi bildigim yollardan birisi
Kim bilebilir ki ben bile bilemezken kim bilebilirdi ki
Hani şu sadece yüreğimi yanıma alarak çıktığım
Her defasında yarısında kaldığım
O uzun up uzun çetrefelli yollardan birisi belki
Belki de hiç bilmediğim bilemeyeceğim bir yoldur bu



Yüreğim de bir sen koca bir sevda içinde
Yüreğim de koca bir sevda bilinmezlikler peşinde
İçimde bir ses çığlıkları durmaksızın yükselmekte



Elimde İçim kadar kara bir kalem masada yüreğin kadar beyaz bir kagıt
Yazmak istiyorum içimi dışıma vurmak
Binlerce sayfada seni aşk`ı olmayan bizi anlatmak
Anlattıkça senle eksik yanlarımı tamamlamak
Her tamamlanan yanımda seni bulmak
Sensiz zamanları senle bitirmek istiyorum
Ama olmuyor

Yüreğime paslı bir hançer gibi saplanıyor dile gelmez duygular
Sessiz harfler içinde suskunluğa bogulup



Şehrin sessiz sakin sokaklarına bakınıyorum
Nereye baksam gözlerini görüyorum
Gözlerinin derinliklerine dalıp kalbinin kıyılarına vuruyorum



Düşlerimin uçurumuna düşüyorum aniden
Düşündükçe düşler bir bir batıyor içime kanıyorum


Seni sevmemek için binlerce neden sunuyorum kendime
Her neden kendi kendini çürütüyor beynimde
Bir hayal kuruyorum kendimce hayaline sarılıp rüyalara dalıyorum sessizce
İçimde binlerce ses yankı yapıyor düşlerimin uçurum köşelerinde
Zifiri karanlık suskunluğumda boguluyorum her gece
Adının her harfine bir şiir yazıyor yazdıgım her şiiri yırtıp atıyorum isyankar gecelere
Ah keşke keşke seni de bu olmaz olasıca sevdanıda atabilsem yüreğimden öylece
Olmuyor işte olmuyor kendimi bile atıyorum içimden de
Bir seni atamıyorum zamanın köşelerine

 

Ben her zaman ağlamam ama sen giderken iş değişiyor .

Bitiyordu.
...
Bitiyordum.

Bana ait ne varsa ya eksiliyor
Eskiyor.

Yaşlanıyorum.

Hiç kurumadan
Güneş yüzü görmeden...

Yaşlanıyorum.


Bir hüznün gölgesindeyim. Adın duyulmuyor ve adımı haykırmıyorsun. Bitmiyor karabasanlarda adını haykırışlar aynı sancıyla geceyi sabaha katışlar yalnızlık!

Bu eksiklikte gel de yaşlanma! Sonra uzak bir ülkeden haberler salıp bilmem hangi gelecek zamanda güzel olacağından bahsediyorsun anların.

Lakin...

Geçiyor ömründen anlar
Anlarda dünler
Bugünler dündeler
Yarınların geleceği de farksız...

Buna rağmen! Koca koca adımlarla sana göndürüyorum damlaları...

dediğim gibi işte;Ben her zaman ağlamam ama sen giderken iş değişiyor . ​

 

gözlerin
bir çocuğun masum ışıltısını taşımalıyken
ve hala sevinmen gerekirken küçük şeylere
bir kadını sevindirmeye çalışmanın
ve seni erken büyütmenin pişmanlığında yüreğim...

ne yazık ki pişmanlık
silemiyor içindeki acıyı
hiç olmamış gibi yapılamıyor.
acısı kalıyor bir müddet sonra yaşanmışlığın
yaşanmamışlığın da çaresizliği...

böylece devam ediyor hayat
"keşke"ler ve "iyi ki" lerin acımasız savaşıyla
gözyaşlarımın dışa vurumsuz isyanı
"böylesi daha iyi" yalanıyla bastırılabiliyor sadece...

 

Korktuğumda


Sıkıca sarılabilmeliyim

Üşüdüğümde

Isıtmalısın beni yüreğinle...

Çocuklaşıp ağladığımda
Okşamalısın saçlarımı



Tesellim olmalısın

Tesellin olmalıyım.
Acılara gülümseyebilmelisin.
Küçük bir tebessümün
Bazen de
Koca bir yürekten akan

S e v g i n Y a ş a t m a l ı b e n i



Sevdamız sınırsız olmalı...











Kurutmalısın acıları



Yüreğindeki sayfalarda.

Umut olmalı
Heyecan olmalı gözlerinde
Uzak olmalısın.!
Hüzünlerden kederlerden.
Hayat bulmalısın
İşte yaşamak bu'' demelisin
Gözlerimi düşündükce



Daha fazla sevmelisin...









Gizlemeden gözyaşlarımızı

A ğ l a y a b i l m e l i y i z

Paylaşıp sevinçlerimizi

G ü l e b i l m e l i y i z

Sığınağın olmalıyım.

Zorluklarıkorkuları
Birlikte yenmeliyiz...









İçimde olmalısın.!

Yoksan yanımda bile.

Hissetmeliyim varlığını
Fizan da olsan bile...
Tutkunsam yanıksam
Sevdalıysam sana
Yaşatmalı beni bu sevda...







Vazgeçilmezin ben

Vazgeçilmezim sen
Paylaşmak istemediğin
Tek varlık ben...
Paylaşılmazım sen...



Canım olmalısın



Ya ş a t m a l ı s ı n b e n i ...





Canın olmalıyım



Y a ş a t m a l ı y ı m s e n i ...





C A N T A N E S İ N E





S e v i y o r u m S e n i

​

 

Seninle olmanın en güzel yanı ne biliyor musun?












Seninle olmanın en güzel yanı ne biliyor musun? Elin elime değmeden avuçlarımı terleten sıcaklığını taa içimde hissetmek. Seninle olmanın en kötü yanı ne biliyor musun? ''Seni seviyorum'' sözcüğü dilimin ucunu ısırırken her konuşmamızda boş yere saatlerce havadan sudan söz etmek. Seninle olmanın en heyecanlı yanı ne biliyor musun? Aynı şeyleri seninle aynı andadüşünmek birlikte ağlamak gülmek.Ve buradayken bile seni çılgınca özlemek... Seninle olmanın en acı yanı ne biliyor musun?

Seni hiç tanımadığım bir sürü insanlarla paylaşmak.

Senin yanında olan seninle konuşan herkesi çocukça kıskanmak.

Seninle olmanın en mutlu yanı ne biliyor musun?

Tanıdık birileriyle karşılaşma tedirginliği ile yollarda yürümek yan yana...

Elimdeki şemsiyeye inat yağmurda ıslanmak birlikte.

Elimde kır çiçeğiyle seni beklemek...

Aynı mekanlarda aynı yiyecekleri yemek.

Seninle olmanın en romantik yanı ne biliyor musun?

Sensiz gecelerde sana söyleyemediklerimi yıldızlara aya anlatmak...

Okuduğum kitabın sayfalarında dinlediğim şarkıların türkülerin şiirlerin her mısrasında seni bulmak.

Seninle olmanın en zor yanı ne biliyor musun?

Seni kaybetme korkusuyla hayatta ilk kez tattığım o tarifsiz duygularımı umutdenizinin ortasında küreksiz bir sandala hapsetmek...

Sevgili yerine yıllarca dost kalmayı başarmak.

Yalın ayak yürümek bıçağın en keskin yerinde.

Kanadıkça tuz yerine gözyaşlarımı basmak yüreğime.

Seninle olmanın tek yan etkisi ne biliyor musun?

Nereden bileceksin?Sen benimle hiç olmadın ki.

Olsaydın avuçlarım terlemezdi...Isırmazdım dilimin ucunu...

Özlemezdim seni yanımdayken...Kıskanmazdım. Korkmazdım yollarda yürümekten. Islanmazdım yağmurlarda...

Yıldızlara aya dert yanmaz böyle her şarkıda sarhoş olmazdım.

Korkmazdım seni kaybetmekten ayaklarım kan revan atlardım sandaldan denize...

Ve her kulaçta haykırırdım seni.. Ama sen hiç benimle olmadın ki... YA AKLIN BAŞKA YERLERDEYDİ YA YÜREĞİN