Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz

Askın eldivenleri kimseye olmuyor...
Erik ağaçları delik deşik...
Recel kavanozları paramparca...
Ekmeğimin üzerine sürdüğüm camkırıklarını ....
vaz gectim tamam mı?
Orda mısın?
Bir yerine 3 küpeyle uyanıyorum...
Onun alnındaki yenik cümleyi sayıklıyorum...
Kırmızıyı ısırıyorum...
Ona sarılamadığım geceyi,,,
boğulmak için gözyaslarını dilendiğim,,,
çağırıldığım sarhosluk....
ellerim, kırılmıs bileğim...;
geriye dönememek...
orda kuşları ürperten sessizliğe bagırdım....
korku biriktirdim...
Avucuma sığacak büyüklükteki her şeyi küçük defterlerde biriktirdim..
Odama dökülen rüzgar yanığı yaprakları,
radyodan çekilmiş acıklı şarkıları,
Alısamadım diye biten şiirleri ,
Keske diye başlayan mektupları ..
Biriktirdikçe azaldım.
Bana yanlıs tren istesyonları gösterdiler.
Baksana orda mısın , dinliyor musun beni..?
Kapının deliğinden babamın beni koruduğu sokağa bakıyorum..;
Hatırladıklarımın masumiyetiyle ölüyorum..
Bordo valizin bozuk fermuarlı iç cebinde saklanan aşkım,
Ve içimde.;
" sakın ha beni görme " diye ağlayan ozanım.
Yalancılar çocuklarla sevişirken hıçkırıklarım seni uyandırmadı mı Orhan?
Uyanmamıssan hiç vazgeçmeyen bir buluta yapıştırırım aşk,tan kesik bileklerimi..
Nasılsa geçmişin içinden çıkıp gelecek olan ,
Gelecek boşa çıkaracak bütün hesaplarımızı.
Bulut kanatlarımla sevişir,
sessizlik dudaklarımla.
Tüm yalancılar çocuklarla sevişir.

Umay Umay
Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz kitabından alıntıdır..​

 

Ne çok aradım Umu Umay kitaplarını ama yok piyasadan kalkmış..
Ablacım paylaşma içim gidiyo ama ya ff: ​

 

Bende öyleyim.
Hele kırmızı o...... kitabını ;(