Askın eldivenleri kimseye olmuyor... Erik ağaçları delik deşik... Recel kavanozları paramparca... Ekmeğimin üzerine sürdüğüm camkırıklarını .... vaz gectim tamam mı? Orda mısın? Bir yerine 3 küpeyle uyanıyorum... Onun alnındaki yenik cümleyi sayıklıyorum... Kırmızıyı ısırıyorum... Ona sarılamadığım geceyi,,, boğulmak için gözyaslarını dilendiğim,,, çağırıldığım sarhosluk.... ellerim, kırılmıs bileğim...; geriye dönememek... orda kuşları ürperten sessizliğe bagırdım.... korku biriktirdim... Avucuma sığacak büyüklükteki her şeyi küçük defterlerde biriktirdim.. Odama dökülen rüzgar yanığı yaprakları, radyodan çekilmiş acıklı şarkıları, Alısamadım diye biten şiirleri , Keske diye başlayan mektupları .. Biriktirdikçe azaldım. Bana yanlıs tren istesyonları gösterdiler. Baksana orda mısın , dinliyor musun beni..? Kapının deliğinden babamın beni koruduğu sokağa bakıyorum..; Hatırladıklarımın masumiyetiyle ölüyorum.. Bordo valizin bozuk fermuarlı iç cebinde saklanan aşkım, Ve içimde.; " sakın ha beni görme " diye ağlayan ozanım. Yalancılar çocuklarla sevişirken hıçkırıklarım seni uyandırmadı mı Orhan? Uyanmamıssan hiç vazgeçmeyen bir buluta yapıştırırım aşk,tan kesik bileklerimi.. Nasılsa geçmişin içinden çıkıp gelecek olan , Gelecek boşa çıkaracak bütün hesaplarımızı. Bulut kanatlarımla sevişir, sessizlik dudaklarımla. Tüm yalancılar çocuklarla sevişir. Umay Umay Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz kitabından alıntıdır..
Ne çok aradım Umu Umay kitaplarını ama yok piyasadan kalkmış.. Ablacım paylaşma içim gidiyo ama ya ff: